3,5 roku na rozpatrzenie wniosku o przekształcenie uż. wiecz

Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych.
Wiadomość
Autor
piotrusb
.
.
Posty: 5967
Rejestracja: 28-12-2009, 17:51

3,5 roku na rozpatrzenie wniosku o przekształcenie uż. wiecz

#1 Post autor: piotrusb » 20-06-2017, 15:14

Wyrok NSA z 8 marca 2017 r., sygn. akt I OSK 1708/16.
Należy zauważyć, że przedmiotem postępowania zarówno ze skargi na bezczynność, jak i ze skargi na przewlekłość jest ustalenie czy zachodzi potrzeba zobowiązania organu do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności. W obu przypadkach sąd administracyjny dysponuje tymi samymi środkami prawnymi, ich zastosowanie jest zaś obowiązkowe w razie stwierdzenie jakiejkolwiek postaci niesprawnego funkcjonowania organu, niezależnie od podniesionych w skardze zarzutów i wniosków oraz podstawy prawnej (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 czerwca 2012 r. sygn. akt II OSK 709/12). Dlatego rozpoznający taką skargę Sąd dopiero w dacie wyrokowania rozstrzyga o tym czy w sprawie zaistniał stan "bezczynności" lub "przewlekłości" i orzeka odpowiednio o zastosowaniu środków przewidzianych w art. 149 p.p.s.a. bądź skargę oddala. Oddalenie skargi musi natomiast poprzedzać ustalenie, że w prowadzonym postępowaniu nie zaistniał ani stan bezczynności, ani przewlekłości. Ustalenie tych okoliczności wymaga zanalizowania toku postępowania administracyjnego od momentu wpływu wniosku do chwili rozstrzygania sprawy sądowoadministracyjnej i oceny wszystkich czynności zarówno pod kątem samej bezczynności, jak i przewlekłości.

W rozpoznawanej sprawie, jak wynika z treści uzasadnienia Sąd I instancji skoncentrował się wyłącznie na jednym aspekcie sprawy nie badając w ogóle toku postępowania z punktu widzenia przewlekłości. Dodatkowo, oddalając skargę i przyjmując, że dotyczy ona wyłącznie bezczynności nie uwzględnił obiektywnego faktu, że w chwili wyrokowania upłynęło blisko trzy i pół roku od chwili wpływu wymaganej ilości wniosków współużytkowników wieczystych i brak było rozstrzygnięcia. W tym kontekście w świetle wywodu zawartego w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku z dnia 9 marca 2016 r. wątpliwości budzi konstatacja Sądu I instancji, że w niniejszej sprawie organ nie pozostawał w bezczynności podejmując szereg czynności zmierzających do załatwienia sprawy. Z uzasadnienia wyroku wynika bowiem, że do dnia [...] kwietnia 2015 r. działania organu były sporadyczne. Dopiero po złożeniu przez skarżącego w dniu [...] kwietnia 2015 r. skargi do Prezydenta W. na przewlekłość postępowania organ zaktywizował postępowanie, kierując do szeregu instytucji (m. in.: Wydziału Spraw Obywatelskich, Urzędu Stanu Cywilnego, Sądu Rejonowego dla W. we W., Wydziału Podatków i Opłat) pisma i wnioski w celu ustalenia kręgu stron postępowania (uzyskania danych imiennych i adresowych wszystkich współuczestników przedmiotowego postępowania), a także dążąc do wyjaśnienia kwestii związanych ze zmianą właścicieli lokali na skutek dokonania sprzedaży lokali, darowiznami lokali , postępowaniami w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po zmarłych dotychczasowych właścicielach lokali, a także ustalenia następców prawnych właścicieli lokali.

W orzecznictwie wyjaśniono, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ zaistnieje, gdy będzie mu można skutecznie przedstawić zarzut niedochowania należytej staranności w takim zorganizowaniu postępowania administracyjnego, by zakończyło się ono w rozsądnym terminie, względnie zarzut prowadzenia czynności (w tym dowodowych) pozbawionych dla sprawy jakiegokolwiek znaczenia. Przez pojęcie "przewlekłego postępowania" należy rozumieć sytuacje prowadzenia postępowania w sposób nieefektywny przez wykonywanie czynności w dużym odstępie czasu bądź wykonywanie czynności pozornych, powodujących, że formalnie organ nie jest bezczynny, ewentualnie mnożenie przez organ czynności dowodowych ponad potrzebę wynikającą z istoty sprawy, czy też jako stan, w którym organ w sposób nieuzasadniony "przedłuża" w trybie art. 36 § 2 K.p.a. termin załatwienia sprawy, powołując się na niezależne od niego przyczyny uniemożliwiające dotrzymanie terminu podstawowego (por. wyrok NSA z 4 marca 2014 r., sygn. akt II OSK 2814/13, wyrok WSA we Wrocławiu II SAB/Wr 71/11).
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5F350E0CF1
piotrusb

Link:
BBcode:
HTML:
Schowaj odnośniki
Pokaż odnośniki do wpisu

ODPOWIEDZ

Wróć do „Orzecznictwo sądów administracyjnych”